kirri-karra. onomat. (ETNO). crujido; ruido de dientes. Sonido producido por productos duros y crujientes, al frotarlos, morderlos... Artua urkuldu: alia kendu, hor, kirri-karra, kirri-karra kaskariakin!, badakizu, ezta?. / Karamelua jaten darabizun kirri-karriakin badirudi hagiñak be bota bihar dittuzula. kirri-karra jan. esap. (TE). Comer crujiendo. Hagiñekin txikittuz jan. Kirri-karra ez dira jan bihar karameluak, hagiñak hausten dira bestela. / Ni ikusitta nago mutil kerten bat bonbillia kirri-karra jaten.