gaillur. 1 . gaillur [gailur]. iz. (TE). Cima, cumbre, cúspide, pico, cresta. Behin baten, Ailluzen gaillur-gaillurrian... Ik. mendi-punta, tontor. 2 . gaillur [gailur]. iz. (TE). Caballete de tejado; cumbrera, lomera, parhilera. Teillatuan ur bixak bat egitten daben ertza. Teillatu gaillurrian ipini dabe haritz adarra. Ik. teillatu-gaillur. gaillur-teilla. iz. (ETNO). Teja de cobijo. Gaillurra estaltzen daben teilla berezi eta haundixa.