txistulari. 1 . txistulari. iz. (TE). Tamborilero; chistulari. Txistua (eta tanboliña) joten dittuan musikua (ETNO). / "Músico juglar" (TE, 697). Aurten, kanpotik ekarri dittue txistularixak herriko jaixetarako. / Bera Eibarko txistularixa izandakua zan, baiña gero, zelan abertzalia zan, gerran kendu egiñ etsen, kastigo moduan. Ik. tanbolintero. 2 . txistulari. izond. (TE). Silbador,-a. "Aficionado a silbar con los labios" (TE, 697). Ertzillenian danak ziran txistularixak. Hortik "Zozua" háren gatxizena. Juanito txistularixa. iz. ber. (TE). Txistulari (personaje mítico; leyenda del cura cazador). "Euskal Herri osuan dago zabalduta hau ipoiñau. Herririk herri izena eta historixia zeozer aldatzen dan arren, ipoiña hauxe da: ehizan egittia gustatzen jakon abadia ei zan Juanito. Egun baten mezia emoten zeguala, diabrua erbi itxuriakin agertu jakon parian, eta mezia lagata, txakurrak hartu eta mendira urten ei eban. Harrezkero mendixan entzuten da sarri, txistuka txakurreri deika. Batzuek ikusi be egin izan dabe" (ETNO). / "En la expirante mitología vasca, fuera de las brujas y la Dama de Amboto, que sobrevivían con fuerza en el caserío, sólo he oido mentar en nuestro medio a un genio de los vientos y de las tempestades, que apellidaban Txistularixa" (TE, 697). Juanito Txistularixan hotsak entzutzen ziran haixe, euri eta trumoi artian. Ik. Periko ta bere txakurrak.