baitta ... be [baita ... ere]. lok. (TE). Y también; e incluso. Baitta neuk be, eingo neuke horrenbeste. / Ez dirua, baitta bizixa be han laga bihar izan eban. / Eta insurrekzio batian be... baitta, parte hartu gendun. / --Eta ondorengo aztartua be bai? --Baita hori be! (Ibilt 471). Ik. bai ... be, ez eze, ezta ... be. baitta bai be. esap. (TE). Sí por cierto (con énfasis). "Loc. adv. con que se da énfasis y se corrobora la afirmación" (TE, 210). Ez naizela etorriko?, baitta bai be, danen gaiñetik etorriko naiz! / Baitta bai be, zeu zara guzurtixori! baitta zera be. interj. (NA). ¡Sí hombre!, ¡anda ya!, ¡vamos anda!, ¡y un cuerno!. -Hik esan heban hori? -Baitta zera be! Nik ez diñot holakorik.  Zerbaitt ukatzeko erabiltzen da.