2 . astindu. iz. Sacudida, vapuleo, reprimenda. Jaso zeban astinduakin kendu jakon txuliatzen jardutzeko gogua. / Eta ez euan dudarik ahaztuko ez ebenik hartu eben astindua, bai ondo merezitta. (Ibilt 468). Ik. aztartu. astindu bat emon. dio ad. (TE). Dar un vapuleo, reconvenir ; dar una somanta / una tunda. Norbaitt jipoittu, jo; norbaitti hasarre edo agiraka egin be esan nahi dau (EEE). Oinguan astindu eder bat emoixozu, ez deixan berriz holakorik eiñ. Ik. agiraka egin, blastiau.