apartau, apartatze [apartatu]. 1 . apartau, apartatze [apartatu]. du ad. (TE). Elegir, escoger. Aukeratu. Onenak apartau zittuan beretzat. Ik. hautatu, aukeratu.  TEk diñuanez, hautatu berbia ez zan Eibarren erabiltzen, euskaltzale batzuek izan ezik behintzat, eta berba normalena apartau zan; eta gaur egunian be bai. 2 . apartau, apartatze [apartatu]. du ad. (ETNO). Seleccionar los granos; separar los granos buenos de los malos y de la suciedad. Urkuldu osteko biharra: babak, bababaltzak, lentejak... onak hartu eta txarrak ganauei emoteko (edo botatzeko) apartatzia. 3 . apartau, apartatze [apartatu]. du ad. (NA). Apartar, quitar, retirar. Garbanzutan sartuta; matxinsaltuoi apartau genduan bahintzat!, eta ez giñuzen hill. 4 . apartau, apartatze [apartatu]. da ad. Separarse, alejarse; divorciarse, separarse. Banandu. Ez da lehengo moduan: andra-gizonak errez apartatzen dira gaur egunian. / Txakurra ez da nere ondotik apartatzen. Ik. alde egin, aldendu, banatu.