aberzain. 1 . aberzain [abeltzain]. iz. (TE). Pastor,-a; cuidador de animales. Eta Ada erdittu zan Jabelez, zeiñ izan zan narru-aterpietan bizi eta aberzain diranen aitta (Gen. 4. 20).  Ez da erabiltzen. 2 . aberzain [abeltzain]. iz. (TE). Pastoreo. Herrixak, aberzaiñetik bizi ziranian, larra-saillen billa toki batetik bestera aldatzen ziran.  Ez da erabiltzen.