bihurri [bigurri]. 1 . bihurri (bigurri). iz. (TE). Torcedura; esguince. Bihurrixa ein jakon hanka batian, pelotan ziharduala. Ik. zantiratu, erasan, haragi-eten. 2 . bihurri (bigurri). izond. (TE). Travieso,-a, revoltoso,-a; malo,-a, perverso,-a. Bihurrixa dator mutill hori, lagun okerrak dittualako. 3 . bihurri (bigurri). adlag. (TE). Torcido,-a, retorcidamente. Bidia daroie bihurri, zuzen juan leikian lekuan. Ik. kiribil, bihur. 4 . bihurri (bigurri). iz. (OEH). Maldad. Bihurririk gabia, beti zintzua. (Ibilt 489).