barriketalari [berriketalari]. izond. (TE). Hablador,-a; charlatán,-ana; parlanchín,-ina. Barriketalarixa zan lanteixan, eta ez zetsan gura uezabak. / Gizonori konturatu zan, auzoko andra barriketalari bat zala leihotik eureri begira, eta estutu zan. (Ibilt 471). Ik. barriketatsu, barriketosa, barritsu, berbatsu.