sastada (sastara, zastada, zaztada). 1 . sastada (sastara, zastada, zaztada). iz. (TE). Punzada, pinchazo; puñalada. Sastada bat izan dot bihotz-bihotzian, ikustiakin bakarrik. / Alboko sastadia daukat gaur goiz guztian. / Konturatu zaittiez [...] zer zaztada gaizto izan zan hau Vergier-go Damian bihotzian. (Ibilt 486). / Haze zastadia emon zestan. (Zirik 17). 2 . sastada. iz. (TE). Traición, trastada, jugarreta; engaño, treta. Sastada ederra ein zestan saldutako harek!