Eibar aldeko hiztegia
sortu, sortze (sortutze). 1 . sortu, sortze (sortutze). da/du ad. (TE). Engendrar, generar; crear; nacer, brotar; producir(se), originar(se). Zorionekuak zu sortu ziñuezan gurasuak. / Neri sortu jata nahastia... / Esan ezindako estuasunak sortutzia. / Plaentxiatarren aiñako zirikalaririk ezta (ez da) sortu Euskalerri guztian. (Zirik 94).
2 . sortu, sortze (sortutze). da/du ad. (TE). Perder agilidad, entumecer(se); entorpecer(se), agarrotar(se). Urtiegaz, oso sortu zan ha zan ibiltarixa. / Estututziakin, erroberia sortu dozu. / Ez zan bihar erroberia sortutzia, ezbada ze arintzia olixua einda. / Burpilla sortzia gura eban egur batekin estututa. |