basako. izond. (TE). Montaraz. Baserri usaiña daukana, edozein gauzatan. / "Se dice de los que no han dejado el pelo de la dehesa" (TE, 224). Alperrik kalera etorri eta kalian geldittu, basako haundi bat izan zan beti. / Betiko, Erdiko, Lauko, Astunko, Aixelko, Otsoko, Basako... Ik. abarkadun, kaletar.