gorrittu, gorritze. 1 . gorrittu, gorritze ( gorrittutze) [gorritu]. da/du ad. (TE). Enrojecer(se), poner(se) de color rojo/colorado; sonrojar(se). Gauzia aitxatziaz bat gorrittu zan. / Pintxuriakin gorrittu zittuen hormak. / Hain lotsatixa zan eze, hutsagaz eukan gorrittutzia. / Keixak gorritzia, San Juan inguruan. / Dukesia geruago ta gehixago gorrittu zan. (Ibilt 477). 2 . gorrittu, gorritze [gorritu]. du ad. (TE). Pelar el pasto. Larruna bat gorritzen ebenian, beste baten billa urtetzen eben. Ik. larruna. 3 . gorrittu, gorritze [gorritu]. du ad. (ETNO). Labrar la tierra. Lehen ortua gorritzen jardun dogu, lur egitten. Ik. solotu, gorriketan jardun.