hazur. 1 . hazur [hezur]. iz. (TE). Hueso. Muiña guran, egun guztian egon da txakurra hazurra apurtu ezinda. 2 . hazur [hezur]. iz. (TE). Hueso de fruta; semilla del fruto. Keixa hazurrak, iruntsi, alderatzeko astirik gabe. hazur-bateko. izlag. (NA). Inflexible, rígido,-a. Hori be, hazur-batekua dala emoten dau. Hazur-konpontzaillia (Serafin Basauri) hazur-konpontzaille [hezur-konpontzaile]. iz. (TE). Cirujano,-a de huesos; curandero,-a de huesos. Hazur-konpontzaillia, entzutzerik haundiñekua, Arnobatekua, Elgoibarren; hurrena, Mosolosia Eibarren. / Akabatzaillia, bizar-kentzaillia, hazur-konpontzaillia, motzaillia... / Bialdu eben, hegaztada batian, [...] hazur-konpontzalliaren billa. (Zirik 83). hazurretaraiño [hezurreraino]. adlag. (OEH). Hasta los huesos, hasta la médula (sentido fig). Hazurretako unetaraiño zurkatxa sartuta ebala. (Ibilt 462).