irakorri, irakortze [irakurri]. 1 . irakorri (irakurri), irakortze [irakurri]. du ad. (TE). Leer. Irakorri al dozu agertu dan liburu barrixa autu horren gaiñian? / Irakortzia ez da nahikua; aittu ein bihar da irakortzen dana. / Emon deskuzun liburua irakorriko dogu. / Ipuin hau Esopori be irakorri netsan. (Zirik 119). 2 . irakorri, irakortze. du ad. (ETNO). Desgranar, extraer las habas de la vaina. Ik. urkuldu, ire-egur, aletu, garaundu, harrotu, oskoldu.  Gitxi erabiltzen da. Gehixenbat baben kasuan. Ira-egurra be bai, babak urkultzeko erabiltzen dan makillen izen moduan.