1 . ixo (ijo, eixo), ixotxe [eho]. 1 . ixo, ixotze [eho]. da/du ad. (TE). Pasarse de rosca, dañar la rosca. "Deshacerse la rosca de un tornillo" (TE, 450). Torlojua ixo jako eta alperrik galdu da piezia. / Torlojua ixotzia azkeneko orduan. / Hainbeste lotu eta soltau bahabil laster ixoko dok harixa. / Torlojo honek harixa ixota jaukak. 2 . ixo (ijo, eixo), ixotze [eho]. du ad. (ETNO). Moler.