baztartu, baztartze ( baztartutze) [baztertu]. da/du ad. (TE). Apartar(se), arrinconar(se). Baztarrera juan, baztarrera egin edo bota. Ondo baztartuta dauke gaur Pello, lehenago harroputz galanta izan arren. / Soiñeku hori, hobeko dozu baztartzia, ez jatzu ba ondo jausten. / Haren albidadia, pelotia baztartutzia.