bedartu, bedartze ( bedartutze) [mehartu]. da/du ad. (TE). Estrechar(se). Bedar edo bedarrago bihurtu; estu edo estuago bihurtu. Hesixak jartziakin, zerbaitt bedartu ein dogu sailla. / Zuk diñozuna da, lehengo bide bedarra gehixago bedartzia. / Aman gonia alabiari jartzeko, piskat bedartutzia bihar izan dau barrenetik. Ik. bedar.