begiko. izlag. (TE). Favorito,-a, preferido,-a; querido,-a. Gogokua; oso maittia, kutuna. Davidek Salomon bere begikua eban, pekatuko frutuan heriotzia ahaztu gurarik sortutakua zalako. Anton. ezkerreko begiko. Ik. kutun. begiko izan. (OEH). Gustar, agradar; tener simpatia. Milla bidar aindu zetsan juramentuz, ondo gordetzia ixilleko ipoñori, iñoiz baño gehixago eban ba begiko. (Ibilt 484). / Oso begikua dau haxe neskatillia gure semiak.