bihotzeko. 1 . bihotzeko. iz. (TE). Enfermedad del corazón ; ataque al corazón, infarto. "Se dice de los achaques del corazón" (TE, 263). Bihotzekua dauka eta kontuz ibilli biharra. / Bihotzekua jota hil zan kotxaua, ezertarako astirik emon barik. 2 . bihotzeko. izlag. (OEH). De (mi, tu) corazón; querido,-a, íntimo,-a. Lagun zahar maitte bihotzekua. (Zirik 99). bihotzeko min. iz. (TE). Dolor de angina de pecho / de infarto. Bihotzeko gaixotasunak emondako miña eta larritasuna. Bihotzeko-miñak emon detsa kalian doiala.  Bihotzeko gaixotasunez aparteko larrialdi batzuetarako be erabiltzen zan itxuria TEk diñuanez: "Se decía de los ataques epilécticos y accidentes parecidos" (TE-264).