denbora (denpora). 1 . denbora (denpora). iz. (TE). Tiempo. Hutsa denboran, gurasuengandiko diru guztia bota eban. / Esr. Atzo jayo eta gaur ill, denboria ariñ dabill. 2 . denbora (denpora). iz. (NA). Tiempo climatológico. Egualdixa. Hurrengo domekan jokatzeko, eruan baietz, bai denpora txarra izen, ona izen. Denporia ona tokau zuan, udaguena zuan. 3 . denbora (denpora). iz. (NA). Época. Bizitzako sasoi ero aldi bat. Erderaz ez nekixan eta zer jakin bihar neban ba?!, Frankon denporan ikesi genduan zati bat, eta zer?!. / Iñoizko denporan txapeldun izatera heltzen banaiz. (Zirik 116). denbora gutxin barruan (denpora gutxin barruan) [denbora gutxiren barruan]. esap. (OEH). En poco tiempo, al poco tiempo. Denpora gutxin barruan liburu guztiak ahittu ziran. (Zirik 5). denbora-pasa (denpora-pasa). 1 . denbora-pasa (denpora-pasa). adlag. (OEH). Pasando el rato, matando el tiempo. Ezin igarri biharrian ala denpora-pasa ziharduan. (Zirik 55). 2 . denbora-pasa (denpora-pasa). iz. (Lab-Hiz). Pasatiempo. denboraz (denporaz). adlag. (OEH). A tiempo. Eskerrak bera [medikua] denporaz ibili zana, hanka bat kanposantuan eukala ei jeuan da. (Zirik 35). denboria egin (denporia egin). du ad. (TE). Hacer tiempo. Ordu jakin baten zain denboria emon. Denboria eitten nago, afaittarako ordura arte. Ik. denboria emon. denboria emon (denporia emon). du ad. (TE). Matar/pasar el tiempo. Denbora-pasa egon. Abontzako Pantaleonek, denboria emonaz, mailluetan eitten eban suteixan. Ik. denboria egin. denboriakin (denporiakin, denporarekin) [denborarekin]. adlag. (OEH). Con el tiempo, con el paso del tiempo. Herrixak denporarekin beste euskera osoturuntz be joko dau. (Zirik 7).