deskuidau, deskuidatze [deskuidatu]. 1 . deskuidau, deskuidatze [deskuidatu]. da ad. (OEH). Descuidar(se). Eraten apur bat deskuidau dok eta eskillarak igotzen lagundu bihar detsak. (Zirik 61). 2 . deskuidau, deskuidatze [deskuidatu]. da ad. (OEH). Confundir(se), equivocar(se).