eske. 1 . eske. iz. (TE). Petición; solicitud; reclamación; demanda. Bihargiñen eskia zan ukatu ezindako gauza bardin bat. 2 . eske. postp. (TE). Pidiendo. Gramatikuak diñuenez, postposiziñuen eta aditz egitturen artian dago hau. / TEn definiziñua hau da: "Variante del gerundio eskian y eskatzen" (TE, 344). Ezagun guztieri eske dabil, lotsia alde batera lagata. / --Organu barrixa eitteko limosna eske nator. (Zirik 42)  Kasu markak hartu leikez, inesibua gehixenetan: eskian. eskera urten. du ad. (TE). Salir a pedir, ir a mendigar. Etxia erre jakuenetik, eskera urten biharra euki dabe. eskian [eskean]. adlag. (OEH). Pidiendo; mendigando. Ahora zer eruan ez eukela, asko izan ziran herririk herri eskian zabaldu ziranak. (Zirik 48). eskian bizi [eskean bizi]. da ad. (TE). Vivir mendigando; vivir de limosna, de la caridad. Trozuetan besua galdu ebanetik bizi da eskian. eskian ibili (eskian ibilli) [eskean ibili]. da ad. (TE). Mendigar, pedir limosna. Umezurtz geldittu eta eskian ibilli bihar izan zan.