erruki. iz. (TE). Compasión, lástima; misericordia, piedad. Hutsik eta gorri, errukixa emoten dabela dabill. / Eztau iñorendako errukirik. (Zirik 12).. / Fraille gizajuak [...] urten eban lau oiñian erruki eske Jaungoikuan izenian. (Ibilt 462). erruki izan. esap. (OEH). Tener compasión, compadecer(se), apiadarse. Neskamian erruki zan. (Ibilt 470).