konprendidu, konprenditze [konprenitu]. du ad. (OEH). Entender, comprender. Bere zaletasuna lagunak konprendiduko ebala ta, pozan pozez egon ezinda. (Zirik 17). Ik. aittu, ulertu. konprendidu erain [konprenitu eragin]. dio ad.-esap. (OEH). Hacer comprender. Plazentziar argixeri konprendidu eraitxeko, ez eukan Bibliako parabola luzien premiñarik. (Zirik 43).