maittetsu [maitetsu]. 1 . maittetsu [maitetsu]. adlag.-izond. (TE). Amoroso,-a, agradable, amable; enamorado,-a. Haren ahuan, Jaungoikua Aitta maittetsu bat zan. / Esan zetsan maittetsu. (Ibilt 478). Ik. maittekor. 2 . maittetsu [maitetsu]. iz. (OEH). Amante, enamorado,-a. Ixilleko maittetsu bixen artian. (Ibilt 488). maittetsu ibili (maittetsu ibilli). esap. (TE). Andar enamorado,-a, estar enamorado,-a. Maitteminduta ibili. Ha neskatilla politta ikusi neban ordutik, maittetsu nenbillen. / Nola maittetsu zan, ixilixan, kristau arteko emakume zintzo eta ederren bategana. (Ibilt 458).