mendekatu (mendakatu), mendekatze (mendakatze) [mendekatu]. da/du ad. (OEH). Vengar(se). Erremedixua guran lehenago, haren zorokerixia mendakatzia baiño. (Ibilt 463). Ik. bengau.  Ez da berba arrunta Eibarren; bengau da erabiltzen dana.