mendekatze (mendakatze) [mendekatze]. iz. (OEH). Venganza. Pentsau eban bere mendekatze gaiztuan. (Ibilt 478) / Bizi nahi, Zaldunagan mendakatze gogorra ahaldutzeko. (Ibilt 478). Ik. bengantza.  TEk badarabil, baiña ez da mendekatze berbia Eibarren erabiltzen. Bengantza erabiltzen da.