situaziño [situazio]. iz. (OEH). Estado, situación. Sartu zan tabernan bezero onenetariko bat sekulako mozkorrakin da koñak kopa bat eskatu eban. Tabernarixak, dudarik barik haren situaziñua aprobetxatziarren, kopa erdi bakarrik atara zetsan. (Zirik 17).