1 . taju (tajura) [taxu]. iz. (JSM). Aspecto, apariencia, forma; traza, porte; tipo. Eskekuen tajua baleukiek, ez zittuan hamen sartuko. tajura [taxura]. iz. (EEE). Traza, porte; parecido, semejanza. Hori ez da gizonan tajuria. / Haiñ antzerako arpegixa, edozeiñek ber-bera zala pentsatzeko moduan. Haretxek bai eukala bere tajuria. (Zirik 103). Ik. itxura, traza, tankera. tajutan egon [taxutan egon]. esap. (EEE). Estar fresco,-a, estar arreglado,-a, estar listo,-a [irónico, peyorativo]. "Zerbait lortzeko egoera txarrean egon, zentzu ironikoan erabiltzen da" (EEE, 51). Bai, tajutan gauaz Euskalerrixa salbatzeko! (Zirik 41). tajuzko [taxuzko]. izlag. (OEH). Correcto,-a, adecuado,-a. Abarkak tajuzkoak ez zittuala-ta zapatak erostia pentsau eban. (Zirik 81). Ik. itxuroso, itxurazko.