tranpa. 1 . tranpa. iz. (OEH). Trampilla, abertura practicada en el piso o tejado. --Iberdueroko ispetoria naiz eta atia zabaldizu. --Ba, pixkatian itxaizu, tranpia kendu bihot (bihar dot) eta. (Zirik 121). Ik. tranpa-zulo. 2 . tranpa. iz. (UD). Trampa, engaño, treta. Konsegiduko dabie handik edo hemendik, nahiz da tranpa ta abar, euren asmua betetzia. (Zirik 23). / Ezeizu tranparik eiñ. 3 . tranpa. iz. (OEH). Trampa, artilugio para cazar, para atrapar. Mutikotan tranpekin ibiltzen giñan txorittan. / Txorixa, ezkontziakin majo harrapau hinduen tranpan. (Zirik 76). tranpa-zulo. iz. (OEH). Trampilla, abertura practicada en el piso o tejado. Jausi zan tranpa-zulotik kortako simaur artera. (Zirik 121). Ik. tranpa. tranpan. adlag. (OEH). Haciendo trampas; en la trampa; engañando, engañosamente. Bai ete? erantzun zetsan Matxinek barrez-barrez, tranpan harrapau ebala pentsaurik. (Zirik 109). tranpetan. adlag. (OEH). Haciendo trampas, trampeando. Gure neskatillia tranpetan dabil. / Diabruori halakuori; berriz be tranpetan harrapau haut.