testigu. iz. (OEH). Testigo. Kontu haiñ miragarrixan testigu izan nahixan. (Ibilt 483). Ik. lekuko. testigu-aurrian [testigu-aurrean]. adlag.-esap. (OEH). Ante testigos. Neretzat lotsa larregi izango litzakianetik, testigu aurrian eiñ biharra ezkutuan eiñ biharreko jardun hori. (Ibilt 455).