biña [bina]. zenbtz. (TE). Dos cada uno,-a, dos a cada uno,-a. "A razón de dos" (TE, 262). Zenbatzaille banakarixa da izatez. Guri biña emon zeskuezen, launa bestieri. biñan [binan]. adlag. (TE). De dos en dos; a pares. Eskolako umiak, biñan-biñan juan dira elixara. Ik. bika, biñaka.  Normalian repetiduta: biñan-biñan.