bista. 1 . bista. iz. (TE). Visión (sentido), vista (sentido). Piskat irakortzen dot, eta bistiak zelan ez destan laguntzen, ba lo hartzen dot.. / Batek esaten ebana: bistia ona eta alkar ikusi ezin. / Esr. Bista ona eta alkar ikusi ezin. Ik. ikusmen, ikuste, begixen bista.  Bista arruntagua da ikusmen baiño. / "Sinón. ikusmena pero no se usa sino en lenguaje literario" (TE, 265). / Leku-denborazko kasu markak hartzen dittu beti, inesibua (bistan) eta ablatibua (bistatik) gehixenetan, baiña adlatibua (bistara) be izan leike. Alboko aditzak: egon, kendu, egin... 2 . bista. iz. (NA). Vista, panorama. Santa Kurutzek bista politta dauka, bista haundixa dauka. bistakua izan. esap. (TE). Estar a la vista, saltar a la vista, ser evidente. Argi egon. Bistakua zan zer etorriko jakon, bide hartatik ibiltzera ezkero. bistan. adlag. (TE). A la vista; públicamente. Bistan eta ez ezkutuan, egunero izan naiz zuegaz Jaungoikuan etxian eta... Ik. agirixan.  Bistan arruntagua agirixan baiño. / "Dicho mejor: agirixan" (TE, 264).