afari. iz. (TE). Cena. Afarixa ariña hobe dala esaten dabe osasunerako. afaittan [afaritan]. adlag. (OEH). Cenando; a cenar (ir). Gaur afaittan aze perretxiku jana dakadan. (Zirik 92). afaittara [afaritara]. adlag. (OEH). A cenar. Heu be nahi badok etorri heike afaittara. (Zirik 62). afaittarako [afaritarako]. adlag. (OEH). Para cenar. Juari Txominen andriagana ta esaixok afaittarako gertu daukan perretxiku kazuelia emoteko. (Zirik 92). / Afaittarako konbidau ebala. (Ibilt 464). / Afaittarako orduan ez agertzeko Dukian mahaixan. (Ibilt 478). afari-legia egin. esap. (TE). Cenar frugalmente; cumplir con la cena, cenar de manera informal. Afaltzeko ohitturiakin konplidu. Baitta, testuinguruan arabera, afari ariña egin. Gaurkuagaittik ein dogu afari-legia, nahiz eta porruegaz. / Afari legia eiñda, lotarako gertau ziranian. (Ibilt 461). afari-merianda (afari-merienda, afari-merixenda) [afari-merienda]. iz. (TE). Merienda-cena. Hogeta bost lagunek afari-meriandia dogu gaur Olerrian. / Ta honekin, gaur, bixok eingo juagu afari-merianda bat. (Zirik 36).