durdura (durdula) [durdula]. iz. (TE). Zorzal charlo (Turdus viscivorus). "Especie ornitológica del país" (TE, 297). Durdulia keixara agertzen da umiak hazten dagonian. / Keixapia asko. Hamen keixia, ta azpixan txabolak eitten genduazen. Egunsentixan egon bihar izaten zan; edo gaua pasau edo goixeko lauretarako juan bihar izaten ziñan. Eguarbitsan eitten genduan, Eguarbitsako behian keixia. Ta txorixa etortzen zan, durduria-edo, "drrruu...", ta eskopeta txikixakin: "ta!". Katamixarrak-eta, zenbat hiltzen genduazen? Kantidadia hiltzen genduan! Zozua, birigarrua, durduria, katamixarrak... hartzen diraz. Durduria asko. Oin hamen durduria galduta dago Ik. karraztarro.  Plazentzia eta Elgoibarko karraztarro berbia be ezaguna da, baiña asko be gehixago erabiltzen da durdura (ETNO).  UZ: garraztarro. durdura baltz. iz. (ETNO). Zorzal real (Turdus pilaris). Ik. paseko durdura.