ahaltasun. iz. (TE). Poder, facultad; potencia (espiritual); capacidad, aptitud. Ahalmena;"gaitasuna" (AN). Arimiak, ahaltasunak dittu hiru: oroimena, adimena eta borondatia. / Kaitanon ahaltasuna, modu danetara, urre jartzen, gubillera ta nahiz puntzetara (Ibilt 51). / Eta gaitz batek gortuta laga arren, ez eban hutsuna honek gitxitu, ez ofiziuan albidaderik eta ez ostiango gauzetan aurrera urtetzeko eban ahaltasun zorrotza. (Ibilt, 469).