entzute (entzutze). iz. (TE). Fama; renombre; reconocimiento. Badau entzutzia gaurko sermoilarixak. / Eibarrek entzute txarra dauka kanpuan. (Zirik 124). entzute haundiko. izlag. (TE). Famoso,-a ; conocido,-a, célebre. Bera entzute haundikua zan Espaiñia guztian. Ik. famau, entzun, aittu.