1 . erabagi, erabagitze [erabaki]. du ad. (TE). Decidir, acordar; resolver, fallar, dirimir. Auzittan edo dudan daguanan gaiñian erabateko asmua hartu edo iritzixa emon. / "Mediar en una cuestión" (TE, 317). Onan eta txarran artian, errezoiak erabagi bihar dau. / Euren artian erabixen auzixa erabagitzera etorri zan alkate jauna. / Noiz edo noiz erabagitzia bihar dogu norek daben errezoia. / Ez dok erreza izango [euskeriak] zenbat urte daukazen erabagitzia. (Zirik 111).