erabagitzaille (erabagizale) [erabakitzaile]. iz. (TE). El/la que decide; arbitro,-a, juez. "Amigable componedor, mediador" (TE, 318). TEk diño hau berbiau eta erabaigille barrixak dirala, juez-en "sinón. neologísticos" (TE, 471). Gure herrixan zan gizon legietan aittu bat, erabagitzaillia, auzixak luzetu barik. / Lurra gaiztuen bendian badabil, eta erabagitzaillien zeregiña zer, hartarikua ez bada? (PM 21) Ik. erabaigille, juez, zuzentzaille.  Sinonimo danetatik, juez da gehixen erabiltzen dana.