1 . eran (edan), erate [edan]. du ad. (TE). Beber. Eran, eta iñon kontura, haren poz bi haundixenak ziran. / Bere neurrixan eratia, ondo dago. / Hárek txurrut zaliak, jan eztakitt eingo eben, baiña edan bai ugari. (Zirik 42).  JSMek edan aldaeria bere idiolektokotzat dakar (2000, 1007. or.), baiña ez da forma normala Eibarren.