1 . era. 1 . era. iz. (TE). Anverso; derecho, lado principal. "El derecho de las cosas como el tejido" (TE, 325). Tela honek hamendik dau eria, eta bestetik itxulixa. / Kontuan eukizu ekarri detsuran telia eratik jostia. Anton. itxulikalde. 2 . era. iz. (TE). Oportunidad; ocasión. Eria badozu, esaixozu nundik eta zelan gabizen. Ik. éretara. 3 . era. postp. (TE). A la manera de; al estilo de; al modo de; como; según. Eibarko erara berba eittia Eibarren, ez da mira eittekua. Ik. antzera, arau, modu, tankera.  Postposiziñua bera deklinauta erabiltzen da, gehixenetan inesibuan eta adlatibuan: eran, erara. erara. adlag. (TE). Del derecho. Erara jantzizu soiñekuori, itxulittara daukazu ba jakia. erarako. iz. (TE). Clase; tipo. Zenbat gizon klase (erarako) garan munduan, ez dago konturik. Ik. klase.  Honen sinonimua bai, baiña hau oso gitxi erabiltzen da. eraz. adlag. (TE). A tiempo, oportunamente. "En tiempo oportuno" (TE, 321). Amaittu detsa eraz, aindutako lana. éretara. adlag. (AN). A veces, a ratos; intermitentemente. Noizian behin. -Miñin badakazu? -éretara, ez beti.