erpa (erpe) [erpe]. iz. (TE). Garra, zarpa. Erpia jaurti zestan eta ixa harrapau ninduan. / Katakume txatxarra izan arren, txakur haundixari atzera erain zetsan, erpak erakutsixaz. Ik. erpoi. erpaka egin (erpeka egin) [erpeka egin]. du ad. (TE). Arañar. Katuak, erpaka eiñaz, txakurra bildurtzen dau. Ik. erpoika egin.