erregu. iz. (TE). Ruego, súplica; oración. Haren erregua ez zan besterik, bere semiak baiño. / Aittaguria zan, Ebanjelixuan ikusten dan bezela, bere erregu bakarra. / Hobeto izango ebala, bera aurreratu barik bestian erreguak entzutzia, argi dago. (Ibilt 476). Ik. errezo, oraziño, otoitz.