etorrera (etorkera). iz. (TE). Venida, vuelta, regreso; advenimiento. Jaungoikuan erregetasuneko bizitzan etorreria berihala zalakuan bizi ziran. / Haren etorreria izan zan beste mundu baten goizabarra. / Seme galduan etorkeria. / Hau da etorreria! Badakizu zer ordu dan? / Zer dala-ta asmau heban gizurrori? Heure beranduko etorreria tapatzeko seguru. (Zirik 28).