aieneka. 1 . aieneka (aienaka). iz. (TE). Quejido, lamento. Miñak eraindako kejia: "Ai ene!" Benetan min dabenak, eziñ aienekia gorde. / Aienekia entzun zan gau illunian. Ik. aiene. 2 . aieneka (aienaka). adlag. Quejándose, lamentándose. Aiene ; aieneka baten. Hagiñeko miñez orduak egin dittu aieneka. aieneka egon (aienaka egon). esap. (TE). Estar quejándose, lamentándose. Gizon eiña izan arren, aieneka egon da gau guztian.