etzindu, etzindutze [etzan, etzate]. du ad. (TE). Tumbar; acostar a la fuerza. "Doblegar a tierra" (TE, 359). Nahiz da nahi ez etzindu genduan ahuaz gora, eta emon gentsan erremedixuori. / Txarrixa etzindutzia aurkixan odolustutzeko.