gaixo (geixo). 1 . gaixo (geixo). iz. (TE). Enfermedad. Aurten sagarrak gaixua dakar. Ik. helgaitz, gaitx, ondoezik, gaixotasun. 2 . gaixo (geixo). izond. (TE). Enfermo,-a. Gaixotasunen bat dabena. Gizon gaixuak egoteko lekua eiñ eben euzki-begittan. / Sartu zan geixo bat medikuaren konsulta-lekuan. (Zirik 102). gaixorik egon / ibili (geixorik egon / ibili). da ad. (TE). Estar enfermo. Mendittik jatxi zanetik, gaixorik dabill. / --Zer pasatze jakok Konejuari biharrera ez etortzeko? --Gaixorik ei dagok. (Zirik 12).