geldi. 1 . geldi. adlag. (TE). Quieto,-a, parado,-a, inmóvil. Erlojo hori, juan daneko hiru urtian geldi dago. Ik. geldirik. 2 . geldi (geldik). adlag. (TE). Despacio, lentamente. Geldi-geldi banoia Akondiarutz. Ik. garunik bako, geldiro, sosiguz, geldiki. 3 . geldi. izond. (TE). Lento,-a; pausado,-a; calmoso,-a; reposado,-a. Neskama zintzua baiña geldixa. / Ibai zabal honek, ur geldixa dirudi. Ik. sosiguz. 4 . geldi. iz. (TE). Parado,-a; persona en paro. "Los sin trabajo" (TE, 397). Gerra haundi bixen bittartian, naziñuak izan daben korapillorik haundiña, geldixak. geldi egon. 1 . geldi egon (geldik egon). da ad. (TE). Estar quieto,-a. Geldi egon zaittez zeure lekuan, eta hobe izango dozu. 2 . geldi egon (geldik egon). da ad. (TE). Estar en paro, sin trabajo. "En sentido político social: estar parado, sin trabajo" (TE, 397). Juan daneko sei hillabetian geldi nago, eta famelixia gosiak hil biharrian.