glok egin (klok egin). esap. (TE). Hartarse; saciarse; ahitarse; llenarse. Jaten betekadia egin. / "onomatopéyico para significar en estilo familiar: ahitarse" (TE, 403). Hainbeste jateko aurrian ditturala, ekin baiño lehen glok ein dot. / Hainbeste jan dot eze, klok eginda nago.